Kıble-i Ashâb-ı Mansıb…
-Hâce Abdullah Ensarî (Herevî)-
Kıble-i ashâb-ı mansıb mâl u câh
Kıble-i ehl-i sülük esbâb-ı râh
Günümüz Türkçesiyle Anlamı:
Makam mevki sahiplerinin/yükselme sevdasında olanların kıblesi mal ve mevki (koltuk), ehl-i sülûkun (yolda ilerleyen saliklerin, dervişlerin) kıblesi yolun gerekleri.
Şiir Notları:
“Fâlâtün/ fâilâtün/ fâilün” -
Şairi Hâce Abdullah Ensarî (Herevî) olarak bulduk. Şayet başkasına ait olduğunu tespit edersek gerekli düzeltmeyi yaparız. Hz. Mevlana’nın da Mesnevi-i Manevi’sinde “Kıble-i…” diye başlayan benzer beyitleri vardır.