Sesler (5.)

-Sezai Karakoç-

Geldiler oturdular bana söylediler onu
Kimsenin bilmediğini bulutu biçen kılıcı gösterdiler
Dilleri en ince şiirden daha ince çince
Anlattıkları şehir bütünüyle mermerden
Kadın ellerinden inilir denizlerine
Orada her şey sessiz bir ses içinde
Geceyle gündüz farklı loş bir aydınlıkta
Güneş batmakta olan bir bahar suyunda
Geldiler oturdular anlattılar
Dedikleri falan da filân da orda
Falan ki bir gemide batmıştı son hayali sendin
Filân ki bir otobüs kazasında can vermişti

Bir kayada
Palan ki senin en sevdiğindi hastahanede tek başına gitmişti
Filân ki bir parkta iki olmuştu biri alınmıştı tarafımızdan
Martılar uçuştu arılar bal yaptı aslanlar ağladı anlatırlarken
Atlar kişnedi katır tepindi eşek anırdı onlar anlatırken
Karıncalar doğan güne doğru koşuştular
Kediler farelerden vazgeçti onlar anlatırken
Yılan oynadı akrep bir kere daha intihar etti
Balıklar midyeye midyeler istiridyeye döndü
Çiçekler açılıp kapandı güller yandı
Onlar anlattılar
İçimde ölen öldü kalan kaldı ben ayni
(1962)