Şehzadebaşı’nda Gün Doğmadan

-Sezai Karakoç-

Yerleşecek yer aramak
Camiinin avlusunda
Soğuk bir taşa oturmak
Gün doğmadan Şehzadebaşı’nda(1)

Başı avuçlara almak
Kuşların kanatlarını toplamak
Gecenin çatıkatından
Gün doğmadan Şehzadebaşı’nda

Yüzü gözü toz içinde
Şiirden mest develerin
Gül dökülür heybesinden
Gün doğmadan Şehzadebaşı’nda

Yoldan geçen bir kaç çocuk
Kubbeyi tutan aydınlık
Mezarlarda yeni sesler
Gün doğmadan Şehzadebaşı’nda

Lâle gibi çeşmeleri
Menekşeden sebilleri(2)
Türbeleri bir şelâle
Gün doğmadan Şehzadebaşı’nda

Külâhıyla Yunus Emre
Sarığıyla Akşemseddin
Kavuğuyla Mimar Sinan
Gün doğmadan Şehzadebaşı’nda

Tek başına veli ağaç
Dallarıyla taşır göğü
Köklerine bağlı toprak
Gün doğmadan Şehzadebaşı’nda

Kafdağından daha yüksek
Çin Şeddinden daha uzun
İçimizde med ve cezir(3)
Gün doğmadan Şehzadebaşı’nda

Gün doğmadan şehzadeler(4)
Ellerinde meşaleler(5)
Şehzadebaşı’nı gezerler
Gün doğmadan Şehzadebaşı’nda

Cin halkından kafileler(6)
Katır sırtında geçerler
Kıra kıra kemanları
Gün doğmadan Şehzadebaşı’nda

Kızaran ufka selâm
Süleymaniye’den Beyazıt’tan
Mutlaka olmak isterim
Gün doğmadan Şehzadebaşı’nda

Gün de doğar gün de doğar
Bir gün mutlaka gün doğar
Gün doğmadan neler doğar
Gün doğmadan Şehzadebaşı’nda
(1962)

Şiir Notları:
Şahdamar / Körfez / Sesler (Şiirler II): Körfez – (1) Şehzadebaşı: İstanbul’un Arupa yakasında, Fatih ilçesine bağlı bir semt. (2) Sebil: Genellikle cami yanlarında, büyük şehirlerin işlek caddelerinde bulunan, suyundan ücretsiz istifade edilen özel mimari yapı. (3) Med ve cezir: İniş çıkış, yükseliş alçalış. (4) Şehzade: Padişah (halife, sultan) oğlu veya padişah ailesinden olan erkek çocuk. (5) Meşale: Bir sopanın ucuna yerleştirilen yanıcı maddelerin yakılması suretiyle yol göstermeye yarayan, ışık veren aydınlatma aracı. (6) Kafile: Topluluk.


Destek ol 
Rastgele Getir